திங்கள் கிழமைகள்

நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்து எனக்கும் திங்கட்கிழமைக்கும் நட்பிருந்ததாக நினைவில்லை. முடிந்த ஞாயிறின் மிச்சமாகத்தான் இருந்திருக்கின்றன் பாதி திங்கள்கள். பள்ளி, கல்லூரி நாட்களில் "அய்யோடா திங்கள் வந்துவிட்டதே" என்று ஆயாசமாகத்தான் இருக்கும். வகுப்பில் அதிகம் தூங்கியது திங்கட்கிழமைகளில்தான். திங்களன்று நடந்த தேர்வுகளை சரியாக எழுதியதில்லை.

எந்த புதிய வேலையையும் ஆரம்பிக்க திங்கள் வரை தள்ளிப்போடுபவன் நான். கோச்சிங் சேர வேண்டுமா, வாக்கிங் போக வேண்டுமா, புது பாடம் படிக்க வேண்டுமா, இன்னும் ஏன், ஒரு பெண்ணிடம் புதிதாக பேச வேண்டுமா...திங்களில் தான் ஆரம்பம். இப்படி நான் பார்த்து பார்த்து திங்களில் ஆரம்பிக்கும் வேலைகள் பெரும்பாலும் புதனுக்கு மேல் தொடர்ந்ததில்லை. அதனாலேயே திங்கள் பிடிக்காது எனக்கு.

நட்பு இழந்த திங்கள், பரீட்சைக்கு பயந்து அழுத திங்கள், மிகவும் எதிர்ப்பார்த்து மருத்துவம் கிடைக்காத திங்கள், விளையாட்டாய் பேசிய பேச்சொன்று விபரீதத்தில் முடிந்த திங்கள், விபரம் தெரிந்து அம்மாவிடம் அழுத திங்கள் என்று வாழ்வு முழுவதும் மறக்க முடியாத திங்கள்கள் நிறைய.

ட்யூஷன் தோழிக்கு அல்ஜீப்ரா சொல்லிக்கொடுக்க காத்திருந்த திங்கள், நண்பர்களுடன் விடிய விடிய கதை பேசியபடியே விடிந்த திங்கள், வெள்ளி இரவு முழுதும் பேசிய பின்னும், குறைந்த எதோ ஒன்றை பேச காத்திருந்த திங்கள் என்று ஐஸ்கீரிம் தலை செரிப்பழ திங்கள்களும் உண்டு.

ஞாயிறுக்கு பிறகு ஏன் செவ்வாய் வரக்கூடாது என்பது எனது நீண்ட நாள் கனவு.

பாருங்கள், திங்கள் பற்றிய பதிவை செவ்வாய்கிழமை போடும் அளவு திங்களை வெறுப்பவன் நான்.